Po lewej stronie sali. Getto ławkowe w międzywojennym Wilnie
NOMINACJA - DEBIUTY W KATEGORII ŁĄCZNEJ PRACE NAUKOWE i POPULARNONAUKOWE.
Autorka pisze, że antysemityzm był jednym z bardziej wyrazistych „wzorów polskiej kultury akademickiej” w Polsce międzywojennej. Zajęła się jego przejawami przede wszystkim na Uniwersytecie im. Stefana Batorego w Wilnie, ale pisze o podobnych zachowaniach i postawach na innych uczelniach w Polsce.
Autorka pisze, że antysemityzm był jednym z bardziej wyrazistych „wzorów polskiej kultury akademickiej” w Polsce międzywojennej. Zajęła się jego przejawami przede wszystkim na Uniwersytecie im. Stefana Batorego w Wilnie, ale pisze o podobnych zachowaniach i postawach na innych uczelniach w Polsce. I to przez cały okres dwudziestolecia, przy czym ten antysemityzm osiągnął stan bardzo wysoki w latach 30., a już zwłaszcza w ich drugiej połowie. Nie bez udziału władzy sanacyjnej. Najmocniejszymi przejawami tego antysemityzmu były nie tylko pobicia, mordy, ale także segregacja rasowa, wprowadzenie getta ławkowego, i to odgórnie, ustawami, rozporządzeniami rektorów. Wstyd i hańba.
WIESŁAW WŁADYKA